Ook bij deze jaarwisseling hoorden traditioneel allerlei goede voornemens. Van 2 januari tot 9 januari laat ik een week lang mijn licht schijnen op enkele actuele onderwerpen, verwerkt in een goed voornemen, namens mezelf. Vandaag wil ik het hebben over onze regering en haar talloze uitschuivers, die hopelijk in 2022 goed worden gemaakt. De hamvraag is tenslotte: kan De Croo het tij nog keren? Mijn goed voornemen is bijgevolg: laat het tij keren en zorg dat onze regering serieus genomen kan worden.
KRIJGEN WE EEN DOORGEWINTERDE REGERING IN 2022?
Het aantal aspirines dat in 2021 genomen is ter hoogte van de Wetstraat 16, zal niet op twee handen te tellen zijn. Met die handen zat Alexander De Croo trouwens in het haar, een heel jaar door. De vele overlegcomités (en de daarbij horende maatregelen), de waterramp in Wallonië en de kernuitstap zullen onze premier heel wat zorgen hebben gebaard, en nog steeds baren. Maar moet hij zich niet wat meer gaan buigen over het fundamentele probleem? Namelijk zijn gezag…
Eigenzinnige ministers, ze komen wel vaker voor binnen een regering. Het lijkt binnen deze Vivaldi-coalitie lastig voor Frank Vandenbroucke om steeds in het spreekwoordelijke gareel te lopen. Vandenbroucke liet al een paar keer duidelijk merken niet akkoord te zijn na de beslissingen van het overlegcomité. Zo maak je binnen de formatie natuurlijk geen vrienden. Door zijn grimmige verleden heeft de minister van volksgezondheid overigens geen overschot aan sympathisanten.
Of ik ook iets positiefs kan schrijven over deze regering? Ja, natuurlijk. Er is namelijk een lichtpuntje in de duisternis: Annelies Verlinden. Zij heeft haar eerste volledige jaar als minister (van binnenlandse zaken) zeer goed vervuld. Dat ze fiscale fraude niet langer als een prioriteit beschouwt in het Nationale Veiligheidsplan was wel haar blunder van het jaar, maar dat is haar bij deze vergeven. Feilloos was het dus niet, maar waar alle anderen bijna gebuisd zijn, heeft Verlinden toch een mooi rapport behaald.
Van rapporten over naar de federale agenda. De punten op die agenda voor het aankomende jaar zijn duidelijk. Het coronavirus bannen uit onze maatschappij is een evidente eerste agendapunt. Maar ook het uitwerken van de plannen betreffende de kernuitstap staat met stip aangeduid, zeker bij Tinne Van der Straeten (minister van energie). Vooral de vervangende energiebronnen moeten van hoge kwaliteit zijn. Nóg afhankelijker van het buitenland worden, lijkt onvermijdelijk.
Onze federale regering heeft dus nog een pak werk voor de boeg in het nieuwe jaar. Hopelijk blundert ze daarin niet zo regelmatig als vorig jaar. De bevolking slikt de uitschuivers niet langer. Het wordt tijd dat onze bewindvoerders zich bewijzen, en daar zal Alexander De Croo voor moeten zorgen. Hij is de premier, hij is de baas, hij moet het nu echt doen. Duidelijker kan een signaal niet zijn.
Beste Mauro,
Ik ontdekte u eergisteren voor de eerste maal in het programma De Zevende Dag. Zelf ben ik helaas 68 jaar intussen maar uw gedrevenheid in beleefde en ter zake termen vond ik zeer goed. Politiek boeit mij sedert zeer lang en ik vraag me zeer vaak af wat de jeugd eigenlijk denkt over onze leiders. Conner Rousseau blijkt momenteel de populairste politicus te zijn. Hij volgt hierbij (nog steeds momenteel) Alexander De Croo op, hetgeen premier Alexander DC best kon aanvaarden. Wat mij betreft: nooit compassie hebben met de harde politieke stiel. Zij kiezen er zelf voor. De rebelse opmerkingen van Frank Vandenbroucke na de beslissingen van het Overlegcomité vond ik nooit kunnen. De term Overlegcomité werd nadien vervangen door een andere naam voor dit cenakel. Het Overlegcomité is behoudens vergissing staatkundig gezien het eventueel overlegorgaan tussen de federale en gewestelijke instanties. U weet wel, de vergadering met potentiële grondwettelijke alarmbellen. Maar die toeters heb ik nooit horen afgaan als ik me goed herinner. Laten we de jongeren vooral hun sociale media ietwat minder bepalend zijn voor hun denkbeelden, opinies enz. Ze dragen hun Smartphones als niet te missen mitraillettes in en op handen. M.i. vaak overdreven gedrag. De enige nationale regering die voor het laatst in mijn geheugen viel, was die van oud-premier Mark Eyskens. U weet wel: de herfst is begonnen, de blaren vallen. Welnu, de regering is ook gevallen. Tot zover mijn eerste kennismaking met uw oeuvre. Van harte.
Philippe CREMER (2900 Schoten) – Helaas gepensioneerd federaal ambtenaar RVA en nadien RSVZ